Geef je perfectionist eens vrij!

Als je perfectionistisch bent ken je vast het zeurende gevoel wel dat je beter had moeten weten, het beter had moeten doen, sneller of veel méér had moeten doen. Het is nooit goed en nooit genoeg. Kenmerk van perfectionisme is dan ook: een chronisch gevoel van ontevredenheid over jezelf.

Grote kans dat je geen stap verder komt als het aan je perfectionist ligt. Ok, hij zorgt ervoor dat je streeft naar het beste en je niet met minder genoegen neemt. Daar is op zich niets mis mee, want zo bereik je soms meer dan als je het al snel genoeg vindt. Maar als je perfectionist je demotiveert, door je continue kritisch te beoordelen en zo je zelfvertrouwen ondermijnt, is de kans groter dat je juist niets bereikt. Door het ideaalbeeld waar je aan moet voldoen raak je al ontmoedigd voordat je überhaupt bent begonnen. Als je dit herkent is het tijd om die perfectionist in jezelf eens vrij te geven en zelf het roer in handen te nemen!

Hoe laat je de perfectionist in jezelf los?

>  Laat NIET de perfectionist de lat neerleggen
Vaak begin je al vanuit een ‘controlemodus’. Dit deel van jezelf wil de uitkomst vooraf al weten en probeert ervoor te zorgen dat je voldoet aan een ideaalbeeld. De bekende lat die je veel te hoog legt voor jezelf. Als je vanuit dit gevoel, dit deel, aan de slag gaat voel je al bij voorbaat stress, druk, opgejaagdheid en zorgen. Je voelt al aankomen dat de kans groot is dat het niet gaat lukken en dat motiveert niet echt om ergens aan te beginnen.

Neem eens afstand van deze innerlijke perfectionist en begin met plannen vanuit een open, breder perspectief. Wees de nieuwsgierige die zich afvraagt wat voor jóu goed genoeg is. Vergelijk je niet met anderen of een ideaalbeeld, maar bepaal jouw eigen standaard, vanuit wat goed voelt voor jou. Doe het bewust op jouw manier en bepaal je eigen tempo. Zo zet je jezelf minder onder druk en geef je jezelf meer ruimte.

>  Maak je doel helder
Vraag jezelf af: “Wat wil ik bereiken?” Bedenk hier alleen het concrete resultaat dat je wilt behalen, bijvoorbeeld: ‘ Ik ga vandaag dit blog afmaken’.

>  Benader je doel of plan vanuit nieuwsgierigheid
Stel jezelf vooraf eens deze vraag: “Ik vraag me af …. is er een manier om dit te doen, zonder dat ik het als een mislukking ervaar als het niet zo loopt als ik verwacht?”

>  Stel vast hoe je je doel wilt bereiken
Bepaal wat je gaat doen om je doel te bereiken. Dit heb je 100% onder controle. Focus hierbij op ‘de weg ernaartoe’ en om te leren. Je kunt jezelf deze vragen stellen:
“Hoe wil ik mij voelen terwijl ik bezig ben met het werken naar mijn doel?”
“Wat moet er precies gebeuren om vooruit te komen in de richting van mijn doel?”
“Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik geen stress ervaar als ik bezig ben?”

Als je deze vragen voor jezelf beantwoordt creëer je ruimte en zul je altijd slagen, omdat het doel is om op een fijne, ontspannen manier te leren en vooruit te komen richting je resultaat. Je focus ligt bij de inspanning die je levert, wat je doet, en niet op een perfect (en onbereikbaar) eindresultaat.
Je doel helder hebben motiveert om aan de slag te gaan en blijven. Als je al voor je ziet waar je naartoe wilt, krijg je zin om in actie te komen. Door je af te vragen welke stappen je kunt zetten om de juiste richting op te gaan geef je jezelf de ruimte om het te proberen. Het gewoon te doen. Te beginnen, ongeacht of en wanneer je er komt.

Je kunt tevreden zijn met elk stapje dat je gezet hebt, in plaats van jezelf op je kop te geven omdat je niet snel genoeg gaat of het niet goed genoeg is. Dit stimuleert om door te gaan. Je hebt namelijk een goed gevoel over jezelf zolang je bezig bent, door het besef dat je vooruitgaat. Los van het al dan niet perfecte resultaat.

>  Stop met achteraf evalueren: ‘Had ik maar … ‘
De perfectionist is er ontzettend goed in: om dan achteraf tegen je(zelf) te zeggen: ‘Had ik maar …’ . Het kan tot op zekere hoogte geen kwaad om terug te kijken hoe iets gegaan is. Zo kun je dingen verbeteren. Maar beperk jezelf hierin, want te lang in je hoofd doorgaan met die gedachten “Als het nou zus of zo was gegaan…dan …” geeft een negatief gevoel en stimuleert niet om het nog eens te doen.

Er gebeuren in het leven continue dingen die je niet kunt voorspellen. Alles kan gebeuren, je hebt niet alles in de hand en je kunt niet alles veranderen. Daarom is ‘had ik maar…’ zo’n nutteloze gedachte: je kunt het niet meer veranderen.

Leer van je ervaringen en neem deze een volgende keer mee. Maar voel je vooral tevreden over alles wat je probeert, over al je inspanningen en over alle kleine en grote resultaten die je boekt. En zo bepaal je uiteindelijk je eigen ‘perfect’!

Devi